Fussball90 LogoFussball90 Logo
Note

یادداشت؛ فرانتس بکن بائر از امپراتور تا متهم!

Content Image
میلاد ایلداری
میلاد ایلداری

فرانتس بکن بائر بعنوان مشهورترین فوتبالیست آلمانی اکنون حال و روز خوبی ندارد و این بخاطر اتهاماتیست که به وی برای کسب میزبانی آلمان در جام جهانی 2006 نسبت می دهند

این ظرافت، این سبک بودن توپ در پای او، همان چیزی است که فرانتس بکن باوئر را متمایز می کرد و به سادگی در زمین فوتبال منحصر به فرد بود. گونتر نتزر می گوید: 

او بهترین بازیکن زمان خود بود و هیچ کس بهتری برای او وجود نداشت.

درباره دوست و هم تیمی های قدیمی اش در تیم ملی. پل برایتنر که عناوین متعددی را با بکن باوئر در اف سی بایرن و تیم ملی آلمان به دست آورد در مورد او می گوید:

فرانتس در صدر سلسله مراتب بود و سپس بقیه آمدند.

 ورنر راث، ملی پوش سابق و هم تیمی سابق آمریکا در کاسموس نیویورک، تا به امروز، او هنوز فینال جام جهانی 1966 در ورزشگاه ومبلی لندن را به یاد می آورد، زمانی که برای اولین بار فرانتس بکن باوئر را که در آن زمان 20 ساله بود، در تلویزیون دید: 

من می خواستم مانند او بازی کنم، زیرا او بسیار باورنکردنی و ظریف بود. خیلی بی عیب و نقص.

این تمجیدها گمراه کننده نیستند. "قیصر" هنوز یک اسطوره در فوتبال امروز است. از اواخر دهه 1960 به بعد، او چهره آلمان را در جهان شکل داد. مردی که به نظر می رسید برای مدت طولانی در همه چیز موفق بود، فردی با کاریزمای  خارق العاده و زندگی خصوصی پر حادثه. 

فیلیپ گرول و کریستف نهر، نویسندگان BR، با مستند خود "Beckenbauer"، زندگی امپراتور را در تمام جنبه های آن روشن کردند. از آغاز در گیزینگ تا ظهور او تا تبدیل شدن به یک ستاره فوتبال جهان و احتمالاً مشهورترین آلمانی در این سیاره، تا اتهامات فساد در مورد میزبانی جام جهانی 2006. این دو نویسنده ساعت های بی شماری از مطالب آرشیو و ده ها هزار عکس را برای مستند 90 دقیقه ای خود ارزیابی کردند.

علاوه بر گونتر نتزر، پل برایتنر و ورنر راث، همراهان دیگری از دنیای فوتبال مانند سپ مایر و لوتار ماتئوس در این مستند رادیویی باواریا صحبت می کنند. آنها به موفقیت های فرانتس بکن باوئر با اف سی بایرن و تیم ملی نگاه می کنند. جام جهانی 1974، جایی که او به عنوان کاپیتان عنوان قهرمانی را کسب کرد، و جام جهانی 1990 ایتالیا، جایی که او تیم ملی را به عنوان سرمربی تیم به قهرمانی جام جهانی رساند.

این مستند همچنین درباره رویدادی است که خود او آن را به عنوان نقطه برجسته زندگی حرفه ای خود توصیف کرد: جام جهانی 2006 که فرانتس بکن باوئر به آلمان آورد و منجر به ارتقای جهانی در وجهه جمهوری فدرال آلمان شد. همه چیز درباره آن بود جریان های مشکوکی پول در اهدای جام جهانی وجود داشت. گونتر لاتش، روزنامه‌نگار «اشپیگل» درباره تحقیقات خود در تولید BR صحبت می‌کند و مدیر فرانتس بکن‌باوئر، مارکوس هوفل، برای اولین بار در مقابل دوربین تلویزیونی به تفصیل درباره این اتهامات اظهار نظر می‌کند.

سه سیاستمدار برجسته که فرانتس بکن باوئر را به عنوان هوادار فوتبال تجربه کردند و بعدها در رابطه با جام جهانی 2006 با او کار کردند نیز نظر خود را دارند. ولفگانگ شوبله و اتو شیلی وزیران کشور فدرال سابق و همچنین یوشکا فیشر وزیر امور خارجه سابق فدرال. برای شیلی، بکن‌باوئر هنوز یک نماد است. ولفگانگ شوبله که اخیرا درگذشت، در رابطه با جام جهانی 2006 گفت: 

او هم قطعا اشتباهاتی داشت، همه کارها را درست انجام نمی دهند.

 

و فیشر به این نتیجه می رسد:

او به عنوان یک قدیس شروع نکرد؛ من هرگز او را به عنوان یک قدیس ندیدم، بلکه به عنوان یک انسان او را می شناختم.

علاوه بر ورزشکار، مربی و برگزارکننده جام جهانی، تمرکز بر فرانتس بکن باوئر نیز به عنوان یک شخص است. همسر سابق او دایانا سندمن در مورد رسوایی و زمانی که رابطه آنها علنی شد و در مورد زمانی که آنها با هم در نیویورک در اواخر دهه 1970 صحبت می کند. برادرش والتر در مورد بیگانگی بین او و فرانتس زمانی که به یک ستاره جهانی تبدیل شد  و گفتگو در پارک مرکزی نیویورک که پس از آن او "خوشحال ترین فرد جهان" بود، گزارش می دهد.

خود فرانتس بکن باوئر سال ها پیش از انظار عمومی کناره گیری کرد. والتر بکن‌باوئر درباره سلامتی برادرش می‌گوید: 

اگر الان می‌گفتم حالش خوب است، دروغ می‌گفتم و دروغ را دوست ندارم. او احساس خوبی ندارد. 




کامنت‌ها